Hoe vaak zie je niet meisjes op straat die houterig lopen en zichtbaar pijn hebben aan hun voeten door die enorm hoge hakken onder haar outfit. Na het uitgaan zie je soms zelfs meisjes op blote voeten lopen omdat ze geen stap meer op die ondingen kunnen zetten.
Maar ja, wie mooi wil zijn, moet pijn lijden geldt dan weer. Ik heb vorig jaar met mezelf de deal gemaakt: hakken oke, maar altijd platte schoenen meenemen! En dat werkt aardig. Maar iedere keer wanneer ik weer het gevoel heb dat mijn tenen vermorseld worden en het bot van de bal van mijn voeten door mijn huid komt branden, vraag ik mij weer af: 'Wie heeft dit bedacht?'
Volgens een enkele roddel hebben Egyptische slagers dit bedacht. Die liepen op hakken omdat anders hun voeten zo vies werden door al het bloed en dode dieren op de grond. Kortom, een erg onfris verhaal.
Zo zagen hakken er vroeger uit
Rond 1650 begon deftige kleding in de mode te raken. Rijke kooplieden die regelmatig naar Frankrijk gingen, spraken Frans en namen ook de mode mee. Uiteraard werden de hakken al snel nagemaakt door de armere bevolking, om de rijken na te doen. Deze hakken moet je voorstellen als een blok (struikelblok, daar is-ie weer).
Maar na de revolutie veranderde dat. Hofkleding was echt zo begin 1700, het was nu juist ontzettend hip om eenvoudig gekleed te gaan. Hakken werden als een erotisch en decadents iets gezien en niemand wilde nog wat met adel te maken hebben. Pas rond 1900 kwamen de hakken weer in beeld.
In 1948 kwam de high fashion uit Parijs en daar hoorde elegante, hoge pumps bij. Ook vanuit Italiƫ kreeg de Nederlandse bevolking te horen dat hakken toch wel je van het waren. Maar de Italianen gingen voor de stiletto (naaldhakken met spitse neuzen). In de jaren '60 zijn hakken weer eventjes uit beeld geweest. Onder de rokken van de Engelse ontwerpster Mary Quant stonden hoge hakken raar, dus droegen vrouwen flatjes met rechte neuzen.
Wat is jouw lievelingshak of soort schoenneus?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten